Misschien ligt je jeugd al ver achter je, maar waarschijnlijk heb je wel wat herinneringen aan hoe het toen was. Je hebt vast lekker gespeeld, gelachen en gezellige momenten gehad, maar ongetwijfeld was het niet alleen maar leuk. Met of zonder heftige life-events heb je sowieso ook negatieve dingen meegemaakt, die onbewust nu nog een rol spelen. Want hoe werkt dat?
Als jong kind (tot ongeveer 7/8 jaar) zie je jezelf als centrum van de wereld. Alles wat er direct om je heen gebeurt, betrek je (onbewust) op jezelf. Je maakt er je eigen verhaaltje van en voor jou is dat op dat moment de waarheid. Zo is het een bekend feit dat bijna alle kinderen waarvan de ouders scheiden, het gevoel/idee hebben dat dat aan hen ligt. Dat ze dat hadden kunnen en moeten voorkomen. Dat het hun schuld is. Best wel heftig! En dat zit in zo’n koppie totdat het heel nadrukkelijk ontzenuwd wordt.
Zo krijgt elk kind zijn eigen overtuigingen, niet gebaseerd op de feiten maar op ideeën. En is zo gemaakt, omdat uitgaan van het negatieve ons in zekere zin ook beschermt. Als je altijd alleen maar positiviteit verwacht, bereid je je niet voor op wat er mis kan gaan en neem je bijvoorbeeld geen voorzorgsmaatregelen. En dat is dan weer minder slim.
Het nadeel van dit mechanisme is dat een kind iets naars ziet of meemaakt, en zichzelf daarvoor verantwoordelijk houdt en daar kun je als volwassenen nog steeds last van hebben.
Want herken je dat, dat er iets misgaat op je werk en dat je je gelijk schuldig voelt? Want je hebt het gevoel dat je het beter had moeten doen. Of je moeder geeft aan dat ze eenzaam is en je vindt dat je tekort schiet.
Of het is misschien nog ongrijpbaarder want je voelt je over het algemeen niet genoeg en je vindt vaak dat je niet genoeg doet.
Misschien denk je negatief over je eigen kunnen op bepaalde gebieden: “ik kan het toch niet”. Je neemt daarom liever geen risico’s en hebt een laag zelfbeeld.
Ook vind je het misschien lastig om in het middelpunt van de belangstelling te staan en je hebt al buikpijn als je dat praatje voor een groep moet houden.
Wat ook een gevolg kan zijn, is dat je je erg gaat aanpassen of pleasen: alles om de goedkeuring van die voor jou belangrijke persoon te krijgen.
Allemaal het gevolg van die overtuigingen die je je als kind eigen hebt gemaakt!
En wat moet je daar dan mee?
Voor jou is de training “van zelfkritiek naar zelfcompassie” gemaakt waarin je leert hoe je hiermee om kunt gaan. Samen met andere (christelijke) vrouwen ga je aan de slag met dit thema en met perfectionisme en je innerlijke slavendrijver. Kijk op de pagina coaching en training voor actuele informatie en geef je op! Want hoe heerlijk zou het zijn als je minder negatief over jezelf denkt? Als je meer durft en meer zelfvertrouwen hebt! En als je goed voor jezelf kunt zorgen als je merkt dat je weer negatief over jezelf denkt?
Geef je op voor de training en ervaar hoe je op een hele andere manier naar jezelf kunt kijken! Wat een rust zal dat geven!
Zie ik je daar?