Emoties horen bij ons mens-zijn en niemand ontkomt er aan. We zijn emotionele wezens. We maken van alles mee en ons wezen, ons systeem reageert daar op met emoties.
We onderscheiden 7 basisemoties: verdriet, boosheid, blijdschap, schaamte, walging en nieuwsgierigheid. Al deze gevoelens zijn in ons aanwezig, of we ons er bewust van zijn of niet. Sommige emoties worden als lastig ervaren, maar in principe zijn emoties niet goed of fout. Ze zijn een gegeven. Ze horen bij jou en mij, gewoon omdat we mensen zijn.
Dit te accepteren is al heel wat! We hebben immers vaak als kind al geleerd dat vooral de ‘positieve’ emoties oké zijn, maar bijvoorbeeld boosheid of verdriet beperkt moeten worden. Of je werd als kind niet serieus genomen als het ging om deze gevoelens, er werd om je gelachen als je boos was of er werd benadrukt dat er geen reden was om verdrietig te zijn. Elke ouder doet wat hem of haar goed lijkt naar eigen vermogen en ik wil daarom absoluut niemand beschuldigen. Maar dat er hierin dingen mis gaan, is net zo waar en mag ook erkend worden.
Deze erkenning is cruciaal voor jou als volwassene: je ouders hebben hun best gedaan, maar sloegen af en toe (of vaker dan dat) de plank ook mis. En als het gaat om omgaan met emoties is wat we geleerd hebben niet altijd helpend.
Veel mensen staan hierdoor zo min mogelijk stil bij hun emoties. Ze vinden het maar lastig wat ze voelen en zijn bang om vanuit die emoties ongenuanceerd te reageren. Om die reden negeren ze wat ze voelen en ze stoppen het ver weg. Soms zit het zo diep weggestopt, dat ze er niet meer bij kunnen, zelfs al zouden ze dat willen.
Maar emoties zijn nooit zomaar weg als je er geen aandacht aan geeft. Het is dan net als een bal die je onder water probeert te houden: vroeg of laat komt hij toch naar boven, of je het nu wilt of niet. En je weet nooit waar en wanneer, want daar heb je geen controle over.
Zolang de bal nog onder water is, lijkt hij weg te zijn, maar helaas is het tegengestelde waar. Die onderdrukte emoties gaan een eigen leven leiden. De beweging die in die emoties zit, kan niet worden afgemaakt en die energie moet ergens heen. Dat is de oorzaak van veel onverklaarbare lichamelijke klachten, maar ook soms van chronische ziekten. Let op: dit mag je niet omdraaien door te zeggen dat er altijd onverwerkte emoties achter allerlei ziekten en ziekteverschijnselen zitten. Maar ik ben bang dat dit mechanisme vaker een rol speelt bij ziekte dan de meeste mensen denken.
Ruimte geven aan je emoties is dus cruciaal. Je realiseren dat gevoelens helemaal oké zijn en er zonder oordeel naar kijken is een belangrijke eerste stap. Van daaruit kun je die gevoelens gaan verkennen, want ze hebben je altijd iets te vertellen over wat jij belangrijk vindt!
Vind je het lastig om bij je gevoel te komen, weet je niet waarom je je voelt zoals je je voelt of weet je eigenlijk wel dat je emoties onderdrukt en weet je niet wat je ermee moet, neem dan contact op met iemand die je hierbij kan helpen. Natuurlijk loop ik graag een stukje met je mee op deze reis naar binnen. Laat maar weten wat ik voor je kan doen.
